بدن انسان بیش از 65٪ آب دارد. ابزار اصلی برای حفظ این سطح رطوبت در اپیدرم قرار دارد (اسپرویت ، 1972). لایه شاخی لایه اپیدرم از اتلاف مقدار زیاد آب به شکل بخار آب به محیط خارجی جلوگیری می کند. بنابراین سطح رطوبت پوست سالم توسط یک لایه شاخی سالم حفظ می شود. وقتی لایه شاخی برداشته شود یا به خطر بیفتد ، بافت ها و سلول ها در معرض کاهش رطوبت قرار دارند و ممکن است خشک شوند و در نهایت از بین بروند. ترمیم زخم در چنین محیط خشکی به طور قابل توجهی کند می شود زیرا سلول های اپیتلیال زیر سطح خشک قرار دارند و دسترسی به محیط مرطوب که از طریق آن مهاجرت کنند را ندارند (هینمن و مایباخ ، 1963 ؛ وینتر ، 1962 ، 2006). یک محیط مرطوب از نظر فیزیولوژیکی مهاجرت سلولی و تشکیل ماتریکس خارج سلولی را مهیا می کند ، که بهبود زخم ها را بهبود می بخشد ، درد و فیبروز را کاهش می دهد ، حساسیت را کاهش می دهد ، عفونت زخم را کاهش می دهد و از نظر زیبایی جای زخم شرایط بهتری ایجاد می کند (Hopf et al، 2006؛ Robson et al، 2006؛ Steed و همکاران ، 2006 ؛ ویتنی و همکاران ، 2006). با این حال ، سطح رطوبت زخم می تواند از خشک (به خصوص در بافت های مرده) تا یک سطح بیش از حد مرطوب باشد. از پانسمان های نوین برای ایجاد و حفظ محیط زخم مرطوب – نه خیس – استفاده می شود. آنها با یکی از این سه مکانیزم رطوبت مناسب (نه زیاد نه کم ) در زخم را حفظ می کنند.
نگه داشتن مایعات زخم ، جذب رطوبت اضافی یا رطوبت بخشی به زخم . پانسمان های نوین با “به دام انداختن” و حفظ بخار رطوبت که به طور مداوم توسط زخم خارج می شود ، حتی در صورت عدم تأمین رطوبت اضافی ، می تواند زخم را مرطوب نگه دارد. توانایی آنها در حفظ هیدراتاسیون بافت را می توان با اندازه گیری مقیاس شناخته شده به عنوان سرعت انتقال بخار رطوبت (MVTR) مشخص کرد. پانسمان نوین بخار رطوبت کمتری از حد متوسط زخم را از دست می دهد ، بنابراین در نتیجه حفظ رطوبت در بافت را تسهیل می کند و از خشک شدن زخم جلوگیری می کند . به طور کلی ، اگر پانسمان بخار رطوبت کمتری را نسبت به تولید ترشحات زخم منتقل کند ، زخم مرطوب خواهد ماند. اگر مواد پانسمان بخار رطوبت بیشتری نسبت به تولید ترشحات زخم منتقل کند ، ممکن است زخم خشک شود.
به همین دلیل ، پانسمان های شفاف طراحی شده برای سایت های وریدی دارای MVTR بالاتری نسبت به پانسمان های شفاف در نظر گرفته شده برای مدیریت زخم هستند. در زخمی که رطوبت بیش از حد داشته باشد ، پانسمان باید دارای قدرت جذب رطوبت بالایی باشد تا از رطوبت بیش از حد زخم و ماسره شدن پوست اطراف زخم جلوگیری کند ( مانند پانسمان آسکینا آبزورب پلاس ) . روند جذب به طور فیزیکی درناژ ترشحات را از سطح و لبه های زخم دور کرده و به داخل مواد پانسمان می برد. از طرف دیگر در طیف پانسمان های با هیدراتاسیون ، ممکن است لازم باشد بافت زخمی که خشک است با استفاده از مواد پانسمانی که آب را به بافت منتقل می کنند ، به طور فعال آب رسانی شود .